υπερανάγω

ΜΑ [ἀνάγω]

ανυψώνω κάποιον πιο ψηλά από κάτι («ἂν μή τις ἑαυτὸν τῆς συνηθείας ὑπεραναγάγῃ τῆς κοινῆς», Ιωάνν. Χρυσ.).